Περιεχόμενα
Κάποιοι έχουν πει πως στα νότια (της Αθήνας) δεν βρίσκεις καλά σουβλάκια. Επειδή, λέει, δεν υπάρχουν σε αυτά τα (υπέροχα) μέρη τα παραδοσιακά ψητοπωλεία που συναντάμε αλλού στην πρωτεύουσα. Εμείς απλά θα πούμε πως όσοι λένε κάτι τέτοιο… δεν ξέρουν τι τους γίνεται!
Εκεί στο νότο, υπάρχουν μαγαζιά που έχουν αναγάγει σε τέχνη το «σουβλακίζειν». Οι ντόπιοι το ξέρουν καλά, οι «ξένοι», όσοι δοκίμασαν, έμαθαν, μυήθηκαν. Φύγαμε για γευστικό ταξίδι; Φύγαμε.
Τα καλύτερα σουβλάκια στα νότια προάστια
Ελληνικό
Μέσω TikTok η φήμη του γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια. Είναι κάπως οξύμωρο πως οι νέες τεχνολογίες αποθεώνουν κάτι τόσο παραδοσιακό και «old school», αλλά τελικά το νόστιμο ξεπερνάει σύνορα και… χάσματα γενεών!
Το σουβλάκι είναι «μπαμπάτσικο» και αυτό προσθέτει στη συνολική εμπειρία, το μάτι χορταίνει κι αυτό, όσο να το πεις. Η πίτα επίσης, βγαίνει πάντα λαδωμένη.
Η προσιτή τιμή (2,80 το «τυλιχτό») φέρνει ακόμα περισσότερο κόσμο, γι’ αυτό και δεν είναι λίγες οι βραδιές που ο γύρος τελειώνει από νωρίς.
Οι φαν μιλούν με τα καλύτερα λόγια και για το μπιφτέκι που προσφέρει το κατάστημα, οφείλουμε επίσης να πούμε.
Ιασωνίδου 40 & Τριπόλεως, Ελληνικό
Λειβαδιά
Καλά λένε πως στη Λειβαδιά είναι «μάστορες» στο σουβλάκι. Και δεν το κρατάνε για πάρτη τους, την… εξάγουν την τεχνογνωσία. Σε γλυφαδιώτικο έδαφος μας περιμένει ένα σουβλατζίδικο απ’ αυτά που πας και ξαναπάς.
Μια «παλιακού» τύπου απόλαυση που κρατά στο χρόνο – από το 1988 σταθερά μαζί μας. Γενιές και γενιές σουβλακοφάγων έχουν κάτσει στα κείθε τραπέζια, τρώγοντας δυο δυο τα «καλούδια» που βγαίνουν από την κουζίνα.
Ανδρέα Παπανδρέου 130, Γλυφάδα, Τ/210-96.48.233
Πάρις
Ροκάρει στη γεύση και μιλάμε κυριολεκτικά! Ο ιδιοκτήτης είναι μέγας φαν της ροκ μουσικής και εδώ θα φας λαχταριστό πιτόγυρο με σολιές από ηλεκτρική κιθάρα και ντραμς να βαράνε ντάμπα ντούμπα από τα ηχεία. Πού το χεις ξαναδεί αυτό;
Τα ποιοτικά υλικά ειδικά στο κρέας και η βαθιά γνώση του αντικειμένου είναι τα βασικά στοιχεία που κάνουν αυτά τα σουβλάκια ξακουστά σε όλα τα νότια – και όχι μόνο.
Θουκυδίδου 38, Άλιμος
Οι Πίτες της Γεωργίας
Το πιο «μαμαδίστικο» σουβλάκι που θα φας εκεί έξω. Λειτουργεί από τα 90s και τα πρώτα χρόνια ήταν στέκι σε τοπικό επίπεδο. Όταν από τα 00s κι έπειτα, η Αργυρούπολη άλλαξε προφίλ και γέμισε μαγαζιά αποτελώντας πια πόλο έλξης και για δημότες άλλων περιοχών, πάρα πολλοί ανακάλυψαν τις Πίτες της Γεωργίας. Και έγιναν θαμώνες.
Για ένα μαγαζί που ουδέποτε έριξε τα υψηλότατα ποιοτικά του στάνταρ. Τα φρέσκα, ποιοτικά υλικά κάνουν τη διαφορά. Πέρα από τα σουβλάκια, για όλα τα γούστα, συστήνουμε να δοκιμάσετε και τα μπιφτέκια. Η σπεσιαλιτέ μιας επιχείρησης που έχει αποκτήσει πια και «αδελφάκι» στη Γλυφάδα.
Μ. Γερουλάνου 53, Αργυρούπολη / Γ. Γεννηματά 59, Άνω Γλυφάδα
Λότζα
Στη «σουβλακομάνα» Ηλιούπολη ήθελε τόλμη να μπεις επιχειρηματικά στο χώρο. Αλλά, το 2016, η Λότζα δεν μάσησε (εμείς πάλι, άλλη δουλειά δεν κάνουμε όταν την επισκεπτόμαστε – μόνο μασάμε!). Γιατί είχε πίστη στο προϊόν της, επειδή είχε ζηλευτή τεχνογνωσία. Και την επιλέγουμε γι’ αυτό το αφιέρωμα, παρότι στο Sun City υπάρχουν επιλογές ονειρεμένες «σουβλακικώς» όπως ο «Γιώργος» και η «Ηλιούπολη», αμφότερα στην κεντρική πλατεία.
Στη Λότζα δεν υπάρχει γύρος. Μόνο καλαμάκι. Χειροποίητο. Σε διάφορες μορφές. Χοιρινό, κοτόπουλο (στήθος και μπούτι) κλασικά και όχι μόνο. Φάτε το μοσχαρίσιο τους, θα ξεχάσετε ό,τι ξέρατε. Και το συκωτάκι καλαμάκι είναι «απ’ αλλού», και το κοντοσούβλι, και το κεμπάπ και όλα τους. Οι τύποι είναι «επιστήμονες» και φύγαμε να παραγγείλουμε…
Κυπρίων Ηρώων 57, Ηλιούπολη
Ο Ζάχος
Ναι, δεν λέμε, είναι πιο καλοκαιρινός προορισμός. Με την έννοια πως κάνει ιδανικό ταίρι με το «μετά τη θάλασσα», όταν οι βουτιές και το μπάνιο μας έχουν ανοίξει για τα καλά την όρεξη. Όμως ο Ζάχος είναι παντός καιρού. Έχει εποχή η νοστιμιά; Δεν έχει.
Μιλάμε για ένα ψητοπωλείο-θρύλο στα νότια με ιστορία που κρατάει 40+ χρόνια. Τα σουβλάκια πάλι, είναι σαν να έχουν μείνει παγωμένα στο χρόνο. Με την έννοια ότι ουδέποτε έπαψαν να είναι ζουμερά, αφράτα και πεντανόστιμα.
Ερμού 1, Βουλιαγμένη
Το Γευστικόν
Θα το βρεις στην Άνω Γλυφάδα, πάνω στη Γούναρη. Είναι θρυλικό πια σουβλατζίδικο, έπαιρνα από μικρό παιδί από εκεί και θυμάμαι να τρελαίνομαι με τη σος του. Έπαιρνα πάντοτε με μπιφτέκι-τζατζίκι-σος-πατάτες γιατί ήμουν και πολύ προχώ. Από τότε έδειχνα πως όταν μεγαλώσω θα τρώω πατάτες με κρέμα από εκμέκ καταΐφι. Ξέφυγα.
Για τα σουβλάκια που έχω φάει στο Γευστικόν θα μπορούσα να γράφω μικρά διηγήματα γιατί συνοδεύονταν πάντα από μια ωραία ιστορία. Ωραία για μένα, βαρετή για εσάς πιθανότατα. Γι’ αυτό και δεν τις γράφω τις ιστορίες. Θα γράψω όμως ότι το μπιφτέκι του είναι by far το πιο must που πρέπει να δοκιμάσεις, όπως και η σος του. Είχε επίσης πάντοτε τρομερά πετυχημένες πατάτες τηγανητές. Δεν είχε τα sticks, αλλά τις πλακουτσωτές που είναι τραγανές στις άκρες και αφρός στη μέση. Έχω καιρό να πάρω, ελπίζω πως δεν τις έχει αλλάξει και παραμένουν το ίδιο ωραίες, αν και σε κάτι φωτογραφίες βλέπω διαφορετικό σχήμα, άρα μάλλον θα μείνω με την ανάμνηση.
Γούναρη 190, Άνω Γλυφάδα, 2109630762
