Όσο βρισκόταν στην Αθήνα, μια μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου την θεωρούσε την καλύτερη πίτσα στην πρωτεύουσα από τις μεγάλες αλυσίδες, αφήνοντας απ’ έξω τις πίτσες στα εστιατόρια, όπου μιλάμε, σαφώς, για άλλο επίπεδο. Μετά από 4 χρόνια από την αποχώρησή της από την Ελλάδα, λόγω πανδημίας, επέστρεψε με το πρώτο κατάστημα στο Παγκράτι και οι ουρές που σχηματίζονται, είναι ήδη μεγάλες.
Αν μέχρι τώρα δεν έχεις βρει για ποια πίτσα μιλάμε, τότε μάλλον δε ζούσες στην Ελλάδα μέχρι πρόσφατα. Η Pizza Hut έλειψε σε επίπεδο γεύσης από την χώρα και μετά από αυτό που είδα ευρισκόμενος στο κατάστημα στο Παγκράτι, μπορώ να πω πως δεν πρόκειται να μείνει μόνο σε ένα κατάστημα. Ο ενθουσιασμός άλλωστε είχε φανεί από το πόσοι διάβασαν αυτό που είχαμε γράψει εδώ πριν 2 μήνες περίπου.
Το μαγαζί άνοιξε πριν 4 ημέρες, Πρωτοχρονιά, και οι άνθρωποι που το δουλεύουν, δεν έχουν πάρει ανάσα. Μέσα σε αυτό το διάστημα, οι παραγγελίες είναι χιλιάδες. Βρέθηκα βράδυ Κυριακής στο κατάστημα για να παραγγείλω (έχει μόνο takeaway, το ντελίβερι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει) και να παραλάβω μια αφράτη cheesy πίτσα και μια μαργαρίτα και παρόλο που τελικά δεν περίμενα τόσο όσο φανταζόμουν, ένιωθα από την πρώτη στιγμή της παραγγελίας πως θα υπάρξει αγωνία κι αναμονή μέχρι να φάω τις πίτσες μου.
Πρέπει να ήταν ταυτόχρονα 20 άτομα στο μαγαζί και άλλα τόσα να περίμεναν απ’ έξω έχοντας κάνει τις παραγγελίες τους και στο διάστημα των 20-25 λεπτών που περίμενα, πρέπει να εξυπηρετήθηκαν γύρω στις 30 παραγγελίες. Εγώ είχα τον αριθμό 1067, εικάζω επομένως πως ήμουν ο 1067ος πελάτης της ημέρας και ήταν ακόμα 10. Φανταστείτε πόσες παραγγελίες ακόμα θα εξυπηρετήθηκαν.
Το ιδιαίτερο είναι πως είδαμε πολύ νεαρό κόσμο, στα 20-25, που, θεωρητικά, δεν είχαν προλάβει να καταλάβουν τι εστί Pizza Hut, άρα, υποθέτω, έχουν δοκιμάσει στο εξωτερικό αρκετοί εξ αυτών. Όσοι πάντως ήταν λίγο πιο μεγάλοι και είχαν προλάβει για τα καλά την πίτσα αυτή ως το 2020, στις συνομιλίες τους με τους ανθρώπους του μαγαζιού, ήταν ενθουσιασμένοι και ένας είπε ότι «ένιωσα σαν να είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου».
Το μενού και η γεύση της πίτσας
Αρκετά όμως με τα γύρω γύρω, ας πάμε στη γεύση. Κατ’ αρχάς, στο μενού υπάρχουν 19 διαφορετικές πίτσες, έχει σκορδόψωμο, έχει και melts που είναι σαν κρέπες, έχει φτερούγες κοτόπουλο ή φιλετάκια και κάθε πίτσα έρχεται σε small, medium, large, extra large kai extra extra large.
Στο medium (6 κομμάτια) οι τιμές είναι από 8.60 μέχρι 10.80, ανάλογα αν η πίτσα είναι απλή ή special – έχει 4 κατηγοριοποιήσεις – που προσωπικά το θεωρώ σχετικά τσιμπημένο.
Γευστικά όμως, αποζημιώνεσαι πλήρως. Ειδικά η αφράτη ζύμη, είναι καταπληκτική. Πίστευα πριν φάω την πρώτη μπουκιά ότι σίγουρα θα έχω δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο σε πίτσα κι έλεγα πως είναι απλά όλο το hype του brand name που φέρνει τον ενθουσιασμό. Ε, μετά έφαγα την πρώτη μπουκιά και καταβρόχθισα τα 6 κομμάτια σε 10 λεπτά, γιατί ήθελα να υπάρχει αυτή η αφρατοσύνη της ζύμης μαζί με το crunchiness, το λιωμένο τυρί και τη σάλτσα ντομάτας στο στόμα μου, να χορεύουν στον ουρανίσκο μου.
Οπότε, τελικά, δεν είναι προϊόν hype ο τόσος ενθουσιασμός, οι Παγκρατιώτες δύσκολα θα την αλλάξουν πλέον αυτή την επιλογή, όταν μπει και ντελίβερι θα απολαύσουν και οι γύρω περιοχές και σε μερικούς μήνες, λογικά, η Pizza Hut θα επανασυστηθεί στην Αθήνα και θα γίνει ένας ισχυρός παίκτης στην αγορά της πίτσας.