Το έργο το’ χουμε δει πολλές φορές. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, που διεξάγονται οι φοιτητικές εκλογές, κάθε φοιτητική (κομματική) παράταξη παρουσιάζει τα δικά της αποτελέσματα, για τα οποία και βάζει το χέρι της στη φωτιά ότι είναι και τα απολύτως σωστά.
Το ζήτημα έχει πάψει προ πολλού να αντιμετωπίζεται ως ανέκδοτο. Και το πιο έξυπνο αστείο, αν το πεις πολλές φορές, στο τέλος ο άλλος που το ακούει δεν χαμογελάει καν. Οι κυριότερες φοιτητικές παρατάξεις, όμως, που «κονταροχτυπήθηκαν» για την πρωτιά φρόντισαν φέτος να μας αποδείξουν ότι τόσα χρόνια που νομίζαμε ότι πιάσαμε πάτο ήταν ψεύτικα: Έχει και πιο κάτω.
Οι αυριανοί επιστήμονες, τα φωτεινότερα μυαλά της χώρας, από τα οποία (μην κοροϊδευόμαστε) θα ξεπηδήσουν και οι αυριανοί πολιτευτές, βουλευτές, τέλος πάντων ηγέτες της χώρας, δεν μπορούν να συνεννοηθούν για κάτι τόσο αυτονόητο, όσο και ότι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή: Να μετρήσουν σωστά τα αποτελέσματα σε κάτι λιγότερο από 300 πανεπιστημιακές σχολές. Δεν μιλάμε ούτε για πυρηνική φυσική, ούτε για διάσπαση του ατόμου, ούτε για ανώτερη φιλοσοφία.
Το «πιο κάτω», που αναφέραμε πριν, έχει να κάνει με τη φετινή προσπάθεια παρουσίασης των αποτελεσμάτων από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την Πανσπουδαστική, τις δύο παρατάξεις που διεκδικούν την πρωτιά στις προτιμήσεις των φοιτητών. Αποφάσισαν να φιλοξενήσουν στις ιστοσελίδες τους εκλογικές πλατφόρμες, στις οποίες θα καταχωρούνταν τα αποτελέσματα κάθε σχολής ξεχωριστά, έτσι όπως ανακοινώνονται από τις κατά τόπους εφορευτικές επιτροπές. Η εκλογική πλατφόρμα της Πανσπουδαστικής είναι http://www.pksekloges.gr/foititikes-23/ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ https://dap.gr/ekloges/2023/.
Με αυτόν τον τρόπο οι παρατάξεις πανηγύριζαν ότι δεν θα υπήρξε καμία περίπτωση αμφισβήτησης των αποτελεσμάτων που θα παρουσίαζαν. Κι αυτό διότι δεν θα γίνονταν προσθέσεις στο χέρι και κάθε παράταξη θα έφτιαχνε έναν συγκεντρωτικό πίνακα, ποιος ξέρει με τι στοιχεία. Αλλά θα εμφανίζονταν τα αποτελέσματα ΣΧΟΛΗ-ΣΧΟΛΗ, έτσι ώστε όποιος ήθελε (κι είχε τη διάθεση…) να μελετήσει τα αποτελέσματα και μόνος του.
Ακόμα, όμως, και μ’ αυτή την διαφανή (υποτίθεται) διαδικασία οι παρατάξεις «κατάφεραν» να παρουσιάσουν τόσο διαφορετικούς συγκεντρωτικούς πίνακες, που πραγματικά είναι ν’ απορεί κανείς πώς γίνεται.
Υποτίθεται ότι έχουν υπολογιστεί οι ίδιες σχολές, κι όμως προκύπτουν διαφορές κολοσσιαίες. Κατά την Πανσπουδαστική ψήφισαν σχεδόν 6.000 φοιτητές περισσότεροι απ’ όσοι στα στοιχεία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, δηλαδή ένα εκλογικό σώμα διευρυμένο κατά 10%. Το πιο αστείο, βέβαια, είναι στις ψήφους των παρατάξεων. Η Πανσπουδαστική, σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία, είχε 19.632 ψήφους και 35,04%, ενώ κατά την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πήρε 13.329 ψήφους και 26,34%! Αντίστοιχα, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συγκέντρωσε με τα δικά της στοιχεία 20.338 ψήφους και 40,19%, ενώ με τα στοιχεία της Πανσπουδαστικής περιορίστηκε στις 14.441 ψήφους και 25,77! Μύλος…
Κανονικά κάπου εδώ έπρεπε να τελειώνει το άρθρο. Ποια σοβαρότητα να διεκδικήσει κανείς όταν δεν υπάρχουν διαφορές μερικών δεκάδων, έστω κι εκατοντάδων ψήφων, αλλά 5.000 και πλέον σ’ ένα εκλογικό σώμα λίγο μεγαλύτερο από 50.000. Δηλαδή το 10% των ψήφων τουλάχιστον είναι αμφιλεγόμενο.
Κάπου εδώ προέκυψε το ερώτημα: Μα πώς στην ευχή συμβαίνει αυτό; Δεν μετράνε τις ίδιες σχολές οι παρατάξεις; Η απάντηση είναι… όχι. Κι αυτό διότι κάθε παράταξη επικεντρώνεται στις σχολές που έχει μεγάλη δύναμη και βρίσκει έδαφος για δικαιολογίες, ώστε να μην αναγνωρίζει τα αποτελέσματα σχολών, στις οποίες κυριαρχεί ο αντίπαλος. Είτε με το να μην τις αναγνωρίζει γενικώς, είτε με το να μην αναγνωρίζει τα αποτελέσματα των εκλογών, θεωρώντας τα νοθευμένα και άκυρα.
Ποια ήταν η λύση για να βγει μια άκρη του τι έγινε πραγματικά; Να πάει κάποιος στα «ωμά δεδομένα» (raw data) που λένε και στις ΗΠΑ. Ψάξαμε και αντιπαραβάλλαμε τα αποτελέσματα των εκλογών σχολή προς σχολή, ώστε να αντιληφθούμε ποιες λείπουν, ποιες έχουν συμπεριληφθεί μόνο στη μία πλατφόρμα και σε ποιες δίνονται διαφορετικά αποτελέσματα στη μία και διαφορετικά στην άλλη! Ναι, δυστυχώς συμβαίνει κι αυτό.
Λάθη και… βρες τη διαφορά
Θέλετε να ξεκινήσουμε από το καλό νέο; Σε 123 από τους 275 φοιτητικούς συλλόγους, στους οποίους βρέθηκαν αποτελέσματα ΚΑΙ στις δύο πλατφόρμες, οι αριθμοί είναι ακριβώς ίδιοι! Πρόκειται για επίτευγμα, βεβαίως, να έχουν «συμφωνήσει» οι παρατάξεις στα αποτελέσματα των περίπου μισών φοιτητικών συλλόγων. Πάλι καλά, θα μπορούσε να είναι και μικρότερο το νούμερο.
Σε άλλες 25 σχολές που καταχωρήθηκαν και στις δύο πλατφόρμες βρίσκουμε διαφορετικά αποτελέσματα. Είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι διαφορές είναι μικρές, μονοψήφιος αριθμός, που κάποιος καλοπροαίρετος θα μπορούσε να τις αποδώσει σε ανθρώπινα λάθη, όσο κι αν αυτή η διαδικασία είναι σοβαρή και απαιτεί προσοχή. Σε τρεις περιπτώσεις, όμως, υπάρχει μεγάλη διαφορά κι αξίζει να αναφερθεί.
- Οικονομικό Πανεπιστήμιο: Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μας πληροφορεί ότι ψήφισαν 1.727 φοιτητές και την επέλεξαν οι 1.524. Η Πανσπουδαστική «αναγνωρίζει» 525 ψήφους, εκ των οποίων ούτε ένας στην ίδια, αλλά κανένας και στη ΔΑΠ!
- Γλωσσικών και Διαπολιτισμικών Σπουδών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: 83 ψηφοδέλτια στην κάλπη για την Πανσπουδαστική και 23 στο δικό της μερτικό. Η ΔΑΠ έχει στην πλατφόρμα της 53 ψηφίσαντες και «μετράει» μόνο 2 της ΠΣΚ.
- Σχολής Μηχανικών ΔΙΠΑΕ: 214 έγκυρα ψηφοδέλτια για την ΔΑΠ και από αυτά 209 δικά της. Η ΠΣΚ μετράει μόνο 76 έγκυρα και καταχωρεί τα 56 στο δικό της μερίδιο.
Αλλού μαζί κι αλλού χώρια
Στην πλατφόρμα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ άλλα αποτελέσματα είναι περασμένα ανά σχολή (και γίνεται εύκολα η σύγκριση) κι άλλα συγκεντρωτικά, ανά ίδρυμα. Κάτι τέτοιο π.χ. συμβαίνει με την Χαροκόπειο, αλλά και με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (του οποίου έχει και αποσπασματικά αποτελέσματα από κάποιες σχολές), αλλά και με το ΔΙΠΑΕ (Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας). Σ’ αυτό το τελευταίο, μάλιστα, παρουσιάζεται ένα ογκώδες αποτέλεσμα, το οποίο στην ουσία και διαμορφώνει την τελική διαφορά υπέρ της ΔΑΠ και στα συνολικά αποτελέσματα: Παρουσιάζονται 3.477 ψηφίσαντες και 3.201 ψήφοι κατέληξαν στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Στην αντίστοιχη πλατφόρμα της Πανσπουδαστικής παρουσιάζονται 1.061 ψηφίσαντες, εκ των οποίων η ΠΣΚ πήρε τις 860 ψήφους!
Αν και, όπως αναφέραμε, τα αποτελέσματα παρουσιάζονται ίδια σχεδόν στις μισές σχολές, στα επιμέρους συγκεντρωτικά αποτελέσματα ανά ίδρυμα οι δύο πλατφόρμες δεν συγκλίνουν πουθενά! Αλλού οι διαφορές είναι πιο μικρές κι αλλού πιο μεγάλες.
Από την πλατφόρμα της ΔΑΠ-ΝΦΚ λείπουν τα αποτελέσματα όχι μίας και δύο, αλλά 79 σχολών! Κάποιες απ’ αυτές, βέβαια, έχουν συμπεριληφθεί στα συγκεντρωτικά των ιδρυμάτων, όμως κάποιες άλλες απουσιάζουν παντελώς, όπως π.χ. οι σχολές του Ιόνιου Πανεπιστημίου.
Νοθεία και αποκλεισμός
Στην επίσημη σελίδα των αποτελεσμάτων της η ΠΣΚ αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στους συλλόγους Πολιτικών Επιστημών, Οικονομικού και Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, στο σύλλογο της Σχολής Οικονομίας και Διοίκησης Σερρών του ΔΙΠΑΕ, στο σύλλογο της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοπονήσσου, στο σύλλογο του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΟ) του ΕΚΠΑ, δεν μπορεί λόγω νοθείας και αλλοίωσης της διαδικασίας να αναγνωριστεί το αποτέλεσμα – οι εκλογές είναι άκυρες σε αυτούς τους συλλόγους».
Τα αποτελέσματα, βεβαίως, των πέντε από τους έξι φοιτητικούς συλλόγους που μνημονεύονται υπάρχουν κανονικά στην πλατφόρμα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Τελείως συμπτωματικά, θέλουμε να πιστεύουμε, και στις πέντε συγκεκριμένες σχολές υπερίσχυσε η ΔΑΠ. Από τα συνολικά 1.076 έγκυρα ψηφοδέλτια που καταμετρήθηκαν η ΔΑΠ πήρε 846 και η ΠΣΚ μόλις 6.
Απ’ όλα τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι το «με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω» είναι κανόνας που τον τηρούν όλοι επί χρόνια. Κι αναφερόμαστε μόνο στα «επίσημα» (τρόπος του λέγειν) αποτελέσματα που ανακοίνωσαν οι παρατάξεις. Προφανώς όποιοι έχουν περάσει έστω κι απ’ έξω από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα γνωρίζουν για φοιτητικούς συλλόγους – φαντάσματα, τους οποίους αναγνωρίζει η μία ή η άλλη πλευρά ανάλογα με το συμφέρον της, για εκλογικές διαδικασίες που μόνο αδιάβλητες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν (με περιφερόμενες κάλπες στις εστίες και ψήφους διά κινητού τηλεφώνου) ή ακόμα και στην καταμέτρηση των αποτελεσμάτων (όπου σε ορισμένες σχολές κλειδώνονται οι εκπρόσωποι μίας παράταξης με την εφορευτική επιτροπή όταν ανοίγουν οι κάλπες).
Ο στόχος μας όταν ξεκινήσαμε αυτή τη μεγάλη έρευνα ήταν να βρούμε τα πραγματικά αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, να τα τσεκάρουμε με τις ανακοινώσεις των εφορευτικών επιτροπών και να τα παρουσιάσουμε. Είναι τέτοιο το μπέρδεμα, όμως, που ακόμα κι αν το κάναμε, πάλι οι τελικοί αριθμοί θα αμφισβητούνταν. Κι αυτό, διότι το δείγμα δεν είναι ενιαίο, όσο κι αν οι παρατάξεις υποστηρίζουν ότι μετράνε τις ίδιες σχολές.
Όσο οι ίδιοι οι φοιτητές δεν περιφρουρούν την διαδικασία και την αφήνουν να γίνεται κουρελόχαρτο, με διαφορετικά αποτελέσματα στην ίδια σχολή (!), διαφορετικό εκλογικό σώμα και διαφορετική αναγνώριση του αδιάβλητου, δεν μπορεί να γίνει λόγος για αποτελέσματα. Αν θέλουν πραγματική αναγνώριση της δύναμής τους και όχι πανηγύρια για τα ακροατήριά τους, οι παρατάξεις οφείλουν να τα βρουν σε διαδικασίες που θα αναγνωρίζονται απ’ όλους. Έτσι ώστε να περιφρουρήσουν την ίδια την αξιοπιστία τους και να μην εξευτελίζονται με πλατφόρμες αποτελεσμάτων που θα δείχνουν άλλα αποτελέσματα στις ίδιες σχολές. Αλλιώς ας επιστρέψουν στη διαδικασία του δεφτεριού και του «γράψε-σβήσε», όπου ο καθένας θα πανηγυρίζει για τα ποσοστά του και την πρωτιά του, αλλά τα στοιχεία θα μένουν στο σκοτάδι και δεν θα μπορεί κανείς να ανατρέξει σ’ αυτά.
