Περιεχόμενα
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι το καλύτερο δόλωμα για να ξεφύγουμε από την ατελείωτη βαρεμάρα που μας έχει προκαλέσει η «προεκλογική» καμπάνια για την προεδρία στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και γενικότερα στο πολιτικό σκηνικό.
Απ’ ό,τι γνωρίζουμε καλά, η kinder έκπληξη στην εμφάνιση του Στέφανου, προκάλεσε ανησυχία και σκεπτικισμό ακόμα και στον Μητσοτάκη και στο Μαξίμου. Ιδιαίτερα, όταν μετά από ένα δίμηνο δε φαίνεται να γίνεται τίποτα απ’ όλα όσα είχε υποσχεθεί σε δομικές και μοντέρνες αλλαγές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πολιορκητικός κριός της ΝΔ, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο «αυτοφωράκιας» (υπό την έννοια ότι παίρνει συνήθως πάνω του την άμυνα σε δύσκολες στιγμές) της ΝΔ, βγήκε αμέσως στην κόντρα να του υπενθυμίσει, του Κασσελάκη, ότι μεγάλωσε στην Εκάλη.
Ξαφνικά, εκεί που η ΝΔ και προσωπικά ο Κυριάκος, έδειχναν να είναι έτη φωτός μπροστά, κοινωνικά, πολιτικά και σε κάθε επίπεδο, από τον ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται από το πουθενά ένας υποψήφιος πρόεδρος, σε έναν μαραμένο ιδεολογικά και πολιτικά χώρο, να του κάνει ταχύτατη προσπέραση από τα αριστερά και δεξιά.
Δηλαδή, θα λέγαμε, ότι ο Πιερρακάκης για παράδειγμα, ως προχωρημένος, επισκιάζεται από το CV και από τον μοντερνισμό του Κασσελάκη.
Κασσελάκης με εσάνς Κέννεντι
Βέβαια, ο Κασσελάκης, που δείχνει ένα πολύ έξυπνο παιδί για να έχει καταφέρει ό,τι έχει καταφέρει στα 35 του, που η εμφάνισή του παραπέμπει στην κλάση της δυναστείας Κέννεντι, που εκπέμπει μια έμφυτη ευγένεια, που το ντύσιμό του, είτε με κοστούμι είτε σπορ, παραπέμπει σε μοντέλο Tom Ford, που μιλάει άψογα ελληνικά και αγγλικά, είναι αυτό ακριβώς το στυλ ανθρώπου που κράζουν επί 15 χρόνια οι Συριζαίοι και τα τρολ τους. Είναι ένας ακομπλεξάριστος τύπος.
Είναι περίεργο που έχει βρεθεί σε αυτόν τον χώρο, εκ πρώτης όψεως. Θα ‘λεγε κάποιος ότι ο Κασσελάκης είναι ταμάμ για υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, η εμφάνισή του και οι προτάσεις που κάνει, πιο πολύ απευθύνονται στο κέντρο παρά σε μία οχυρωμένη στα τοτέμ της λαϊκιστική Αριστερά. Οπότε, μάλλον οι πιθανότητες του να κερδίσει, είναι μηδαμινές. Αναρωτιέσαι πώς κάποιος που μπορεί να είναι καλός στις θεωρίες των παιγνίων και των πιθανότητων, διάλεξε αυτόν τον χώρο. Παραφράζοντας τον Εμπειρίκο, θα έλεγε κανείς στον Στέφανο: «Καπετάνιε, τι δουλειά έχεις στη Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος;».
Οι πληροφορίες από τον ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι ένα 10% στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου θα μπορούσε να είναι και θαύμα για τον Κασσελάκη. Ένα κόμμα γαλουχημένο στον λαϊκισμό, στην υπερβολή και στην καθημερινή αποδόμηση των πάντων, δύσκολα μπορεί να δει έναν εφοπλιστή μοντέρνο να τον εκπροσωπεί.
Ήδη, από την ΟΜΠΡΕΛΑ αποδίδουν στην υποψηφιότητα του Κασσελάκη έναν χαρακτηρισμό απολιτίκ που παραπέμπει σε Δημοκρατικό στις ΗΠΑ, παρά έχει σχέση με την κουλτούρα της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Ο Κασσελάκης και η κουβέντα για το πολιτικό background
Ακόμα και η θερμόαιμη και ιδιοσυγκρασιακή Ακρίτα την ψυλλιάστηκε και τα έχωσε ήδη σε Συριζαίους που είτε τρολαριστά είτε στα υπόγεια, έχουν ήδη αρχίσει να κράζουν τον Κασσελάκη. Η Ακρίτα αναφέρθηκε σε πόλεμο, ακόμα και ομοφοβικής μορφής από «ντεμέκ αριστερούς».
Κι εμείς πιστεύαμε, στα σοβαρά τώρα, ότι το σύνολο των Συριζαίων ήταν συμπεριληπτικό…
Αλλά, όπως θα ‘λεγε κι η Ντένη Μαρκορά, «quelle surprise!». Ο κυριότερος υποστηρικτής του Κασσελάκη είναι ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος γνώριζε και είχε βοηθήσει παλιότερα τους γονείς του Στέφανου. Αυτό είναι που λένε η συνάντηση των δύο κόσμων. Βγαλμένο από σίριαλ του Μανουσάκη με δύο ετερώνυμους ήρωες που τελικά έλκονται.
Ότι δεν έχει εμπειρία ο Κασσελάκης, είναι σαφές. Αλλά, αναρωτιέμαι, ποια ήταν η εμπειρία του Αλέξη Τσίπρα πέρα από τις καταλήψεις, όταν ανέλαβε την αρχηγία; Ή, ακόμα, θα ‘λεγα, τραβώντας το στα άκρα, η κυβερνητική εμπειρία του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ήρθε ως πρύτανης του Berkeley και ανέλαβε θέση υπουργού στην κυβέρνηση του πατέρα του, ποια ήταν;
Η δημαρχία του ταιριάζει
Ο Κασσελάκης είναι μια ωραία έκπληξη. Κι ένα τυπάκι που αν τον δεις χωρίς φόβο και πάθος, είναι συμπαθέστατος. Είναι σαφές ότι θα άλλαζε ριζικά την εικόνα της Αριστεράς, όπως άλλαξε ο Τόνι Μπλερ την εικόνα των Εργατικών στη Βρετανία, που ήταν κολλημένοι σαν παλαιοκομμουνιστές στη δεκαετία του ’50. Σαν τρένα που δουλεύουν με κάρβουνα.
Όμως, ακούγεται πολύ καλό για να βγει αληθινό. Πάντως, θα ‘χει πολύ ενδιαφέρον, αν ο Κασσελάκης ξεκινούσε την καριέρα του ως υποψήφιος για τον δήμο Αθηναίων και να χτίσει το προφίλ του λάου λάου. Έτσι κι αλλιώς, οι ήττες που έρχονται για τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε στις αυτοδιοικητικές είτε στις Ευρωεκλογές, θα φέρουν αλλαγές ίσως σε πάνω από έναν πρόεδρο του κόμματος.
Άσε που πια η κόντρα με τον Μπακογιάννη θα αποκτήσει ένα ενδιαφέρον και θα μεταφέρει την κουβέντα σε άλλη κλάση, σε άλλη πίστα. Υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι ο Ζαχαριάδης μπορεί να συσπειρώσει κόσμο εκτός ΣΥΡΙΖΑ;
