Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για την τραγωδία στα Τέμπη και πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν προκειμένου να επιμεριστούν, καθώς κάθε γενική και αόριστη αναφορά, όπως κάνει η κυβέρνηση, είναι η συνταγή της αποποίησης ευθυνών. Ως προς την προανακριτική επιτροπή της Βουλής όλα είναι στο τραπέζι και μπορεί να έρθουν στην ώρα τους, επεσήμανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και υποψήφιος βουλευτής στον Βόρειο Τομέα Αθηνών, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA», με τους δημοσιογράφους Ιορδάνη Χασαπόπουλο και Ανθή Βούλγαρη.
Αναφερόμενος στην έλλειψη παθολόγου στο νοσοκομείο της Κω, θέμα που απασχόλησε νωρίτερα την εκπομπή του καναλιού, ο Πάνος Σκουρλέτης σημείωσε ότι δεν είναι μεμονωμένο γεγονός και προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από τις περικοπές προσλήψεων και αμοιβών της μνημονιακής περιόδου. Πρόσθεσε, επίσης, ότι με τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησης για την υγεία, τον νόμο Πλεύρη του περασμένου Δεκεμβρίου, το ΕΣΥ ουσιαστικά διαλύεται και προκρίνονται ακόμη περισσότερο τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:
Για την πιθανότητα προανακριτικής για την τραγωδία και τα ερωτήματα σχετικά με τις ευθύνες
Όλα είναι πάνω στο τραπέζι και μπορεί, όπως πολύ σωστά άκουσα και στο προηγούμενο πάνελ, να έρθουν στην ώρα τους.
Η τοποθέτηση του κ. Σπίρτζη έθεσε το θέμα όπως έπρεπε. Κύριοι υπάρχουν ευθύνες; Να στοιχειοθετηθούν. Όχι γενικά και αόριστα. Να αναλάβουμε, ο καθένας τις τυχόν ευθύνες που του αναλογούν, αλλά όχι μη συγκεκριμενοποιώντας. Με στοιχεία ατράνταχτα. Για παράδειγμα, ακούω τον κ. Σκέρτσο, ο οποίος μιλάει για το προσωπικό του ΟΣΕ. Μα το προσωπικό επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν γύρω στα 1300 άτομα και τώρα είναι 700. Ποιος ευθύνεται; Ποιος έχει ευθύνη που εκείνο το βράδυ υπήρχε μόνο ένας σταθμάρχης; Ποιος τον τοποθέτησε εκεί;
Ο κ. Λοβέρδος, συνάδελφος βουλευτής της ΝΔ, είπε ότι ήταν κομματικό ρουσφέτι. Ακούω, πάλι από το ρεπορτάζ του MEGA, ότι η ζημιά από την πυρκαγιά που έγινε τον Ιούλιο του 2019, η οποία έβγαλε εκτός λειτουργίας το τότε σύστημα τηλεδιοίκησης που έλεγχε τα επόμενα 100 χλμ από τη Λάρισα, ήθελε 5.000 με 10.000 για να διορθωθεί. Ποιανού είναι αυτή η ευθύνη; Αυτή είναι η αξιολόγηση που μας λέει η ΝΔ; Αυτό είναι το κράτος των «αρίστων»; Οι απευθείας αναθέσεις και τα ρουσφέτια; Αυτά είναι τα αμείλικτα ερωτήματα. […] Εγώ ξέρω ότι έγινε μια πρόσκληση στο πλαίσιο της κινητικότητας για τη συγκεκριμένη θέση του σταθμάρχη, όπου προϋπόθεση ήταν τα 48 έτη και ήρθε ο κ. Καραμανλής, δια της υπογραφής του και είπε ότι αυτός ο μοιραίος άνθρωπος μπορούσε να πάει σ’ αυτή τη θέση.
Τα 15 δισεκατομμύρια που δόθηκαν για τον ΟΣΕ τις τελευταίες δεκαετίες, ποιος τα διαχειρίστηκε; Γιατί μιλάμε για διαχρονικές ευθύνες, πολύ σωστά, αλλά πρέπει να τις συγκεκριμενοποιήσουμε και να τις επιμερίσουμε. Αν μιλάμε γενικά και αόριστα, είναι η τέλεια συνταγή για αποποίηση των ευθυνών, για μη συγκεκριμενοποίηση, δηλαδή η τακτική που ακολουθεί η παρούσα κυβέρνηση.
Μια περίοδος χαμένων ευκαιριών
Ο κ. Σκέρτσος αναφέρθηκε στην χρεοκοπία ως μια βασική αιτία πολλών από τις καταστάσεις που ζούμε τώρα. Βεβαίως, η χρεοκοπία δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, δεν είναι σεισμός ή πλημμύρα. Η χρεοκοπία οφείλεται στις στρατηγικές που ακολουθήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, πριν από το 2010 και πολύ φοβάμαι ότι, έστω και με διαφορετικό περιτύλιγμα, επαναλαμβάνονται ακόμη και τώρα.
Μια εμμονή σε ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών υποδομών, αδιαφορώντας για την ουσία, για τον πυρήνα του προβλήματος, που είναι το εγχώριο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο έχει αφήσει ανέγγιχτο η παρούσα κυβέρνηση. Η μεγάλη ευκαιρία που χάνουμε είναι ότι ενώ υπάρχει, ελέω πανδημίας, ένα τεράστιο ποσό 32 δισεκατομμυρίων και περίπου άλλα τόσα από το ΕΣΠΑ, που θα ήταν μια ευκαιρία για να παρέμβουμε στο εγχώριο παραγωγικό μοντέλο, η κυβέρνηση προτάσσει άλλα πράγματα, έχει άλλες αντιλήψεις, τις απευθείας αναθέσεις.
Με αφορμή την έλλειψη γιατρών στο νοσοκομείο της Κω
Η αίσθηση που έχω είναι ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση η Κως, που όπως είπατε είναι και ο τέταρτος τουριστικός προορισμός, άρα είναι πιο οξύ το πρόβλημα. Παρατηρείται σε όλες τις παραμεθόριες περιοχές, στις ορεινές, τις απομακρυσμένες και αυτά είναι τα απότοκα των σκληρών περικοπών που υπήρξαν και στις αμοιβές και στις προσλήψεις και μιας διατάραξης συνολικά του συστήματος -όχι ότι ήταν πάντοτε ιδανικά τα πράγματα- της μνημονιακής περιόδου.
Θυμάμαι ότι το 2017, όταν ήμουν στο Υπουργείο Εσωτερικών που, παρόλο που δεν σχετίζεται άμεσα με το θέμα όπως το Υπουργείο Υγείας, είχαμε προσπαθήσει σε συνεννόηση με τους Δήμους να δώσουμε ένα επίδομα, εφόσον άντεχαν τα οικονομικά του κάθε Δήμου, στους γιατρούς, στους αστυνομικούς, στους πυροσβέστες και είχαμε μια τρομακτική σύγκρουση με την τρόικα που μας έλεγε ότι θα εισαγάγουμε ένα καινούργιο επίδομα που θα έβλαπτε τον δημοσιονομικό εξορθολογισμό. Μια παράλογη, ισοπεδωτική λογική, η οποία δεν προτάσσει το δημόσιο συμφέρον.
Το πρόβλημα με το ΕΣΥ σήμερα είναι ότι το 10% αύξησης των αμοιβών μετά από δέκα χρόνια είναι ένα αστείο ποσό, όταν παραιτούνται έμπειροι γιατροί διότι δεν αντέχουν τις συνθήκες και όταν μπορούν να πάρουν 10.000 στην Κύπρο ή 15.000 στη Γερμανία.
Όταν χτυπάς το ΕΣΥ στον πυρήνα του, που είναι η αποκλειστική και πλήρης απασχόληση των γιατρών, είναι σαν να πηγαίνεις στην κεντρική κολώνα του οικοδομήματος και να την κόβεις. Αυτό έκανε η κυβέρνηση με τον γνωστό νόμο Πλεύρη, τον Δεκέμβριο του παρελθόντος έτους. Ουσιαστικά το ΕΣΥ διαλύεται. Τι προκρίνεται; Η ενίσχυση των ιδιωτικών συμφερόντων.
Είναι μία από τις πηγές του προβλήματος και σε αντίθεση με αυτό που επιβαλλόταν να κάνουμε «μετά» την υπόθεση της πανδημίας, η οποία συνεχίζεται: Ένα ολιστικό σχέδιο στήριξης. Αντίθετα, τι λένε στους γιατρούς; Ότι δέκα χρόνια μετά μπορούν να τους δώσουν 10% αύξηση και να «ψαρεύουν» πελάτες από το δημόσιο σύστημα υγείας. Όσοι έχουν ένα καλό ιδιωτικό ασφαλιστήριο να τους πηγαίνουν σε κάποιο ιδιωτικό κέντρο.
Photo credits: Eurokinissi
