Πάνω κάτω αυτά που περίμεναν σχεδόν όλοι όσοι έχουν μια εξοικείωση με τα του ΣΥΡΙΖΑ συνέβησαν χθες, στην πρώτη ιστορική συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας απουσία του Αλέξη Τσίπρα. Διότι μπορεί να υπήρξε συμφωνία σε ό,τι αφορά στον οδικό χάρτη διεξαγωγής συνεδρίου και εκλογής νέου προέδρου αλλά δεν έλειψαν οι διαφωνίες και οι ενστάσεις.
Η Πολιτική Γραμματεία εισηγήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή να πραγματοποιηθεί διαρκές συνέδριο στα τέλη Αυγούστου, το οποίο θα επικυρώσει τις υποψηφιότητες για την προεδρία, με τη σχετική εκλογή να πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο και αν είναι πάνω από δύο οι υποψήφιοι, ο δεύτερος γύρος να λάβει χώρα σε δύο ημερομηνίες.
Με αυτή την πρόταση διαφώνησαν οι Διονύσης Τεμπονέρας και Χρήστος Σπίρτζης με τον πρώτο να ζητά (και να ψηφίζει μόνος του τελικά την πρόταση) να πραγματοποιηθεί έκτακτο συνέδριο και εκλογή όλων των οργάνων μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αν, ωστόσο, κάτι προκάλεσε εντύπωση χθες ήταν η ομιλία του Τεμπονέρα που είχε χαρακτήρα κριτικής και αυτοκριτικής. Σκληρής κριτικής και αυτοκριτική, με αλήθειες, υπερβολές αλλά και αιχμές κατά του Αλέξη Τσίπρα. Ο Τεμπονέρας μίλησε για έναν ΣΥΡΙΖΑ με σαφή κρίση ταυτότητας, για μια αριστερή εκδοχή «δίχως αρχή, μέση και τέλος», για αδυναμία όλων ακόμα και να προβλέψουν τη βαριά ήττα που έρχεται, για εκκωφαντική ανυπαρξία στον συνδικαλιστικό χώρο, στη νεολαία, στην αυτοδιοίκηση.
«Δεν υπήρξαμε ποτέ κόμμα των εργατών, της νεολαίας, των επιστημόνων, των αγροτών και της διανόησης», τόνισε χαρακτηριστικά πριν προχωρήσει στην προειδοποίηση ότι «το κόμμα μας θα εξαϋλωθεί, αν προσποιηθούμε πως δεν συνέβη τίποτα και συνεχίσουμε με τις συνταγές του παρελθόντος. Το γήπεδο είναι πλέον διαφορετικό».
Αντιλαμβάνεται πλέον ο καθένας πως η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχει διαφωνίες, εντάσεις, πολλές ζυμώσεις, συμμαχίες και αντιπαλότητες. Το στοίχημα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τελικά όσοι μείνουν να χτίσουν κάτι σε στέρεες βάσεις που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των υποστηρικτών του και βέβαια θα έχει βάσιμες ελπίδες να διεκδικήσει ψηφοφόρους που έφυγαν απογοητευμένοι.