Για «πρώτη μέρα ενότητας» έκανε λόγο ο Στέφανος Κασσελάκης αναφερόμενος στις εξελίξεις του Σαββατοκύριακου και ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ αναζητά την… αλήθεια πίσω από τον λόγο του νέου προέδρου.
Γιατί ακόμα και η πλειοψηφία που τον στήριξε, είναι δύσκολο να αντιληφθεί την ενότητα, τη στιγμή που το κόμμα έχει ήδη σπάσει σε τουλάχιστον τρία κομμάτια, καταρρέει δημοσκοπικά, επιτρέπει σε μερίδα του Τύπου να το χαρακτηρίζει ως «τσίρκο» και κυρίως, εξακολουθεί να έχει εσωτερικές έριδες και μετά τον χαμό που έγινε το Σαββατοκύριακο.
Ένα Σαββατοκύριακο που είχε αποχωρήσεις (το τέλος της Ομπρέλας), καταγγελίες από την πλευρά της Αχτσιόγλου για υιοθέτηση «αντιδραστικών σχημάτων από τη φαρέτρα της alt right και του εγχώριου αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου», μηνύματα από τον Τεμπονέρα ότι δεν δίνει πλέον λευκή επιταγή και έντονη κριτική από στελέχη που μέχρι πρότινος είχαν πυροσβεστική διάθεση, όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Δραγασάκης.
Αυτό που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να διασπάται. Είναι κοινό μυστικό ότι η Έφη Αχτσιόγλου και η ομάδα της μένουν μέχρι να φύγουν ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την αποχώρηση κι άλλων στελεχών, ειδικά του Τεμπονέρα και της δικής του ομάδας.
Μένει να δούμε πόση ζημιά θα έχει γίνει σε αυτό που θα μείνει ως ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και το πώς θα κινηθούν όσοι έχουν ήδη αποχωρήσει ή πρόκειται να αποχωρήσουν.
Οι διασπάσεις ήταν πάντα επίπονες στην Αριστερά, αλλά αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Αρκεί να αναλογιστεί κάποιος ότι πριν τις εκλογές του Μαΐου, στην Κουμουνδούρου έκαναν λόγο για μέγιστη συσπείρωση και έβλεπαν είτε μικρή ήττα που θα δώσει την ευκαιρία για ανατροπή στις επόμενες κάλπες, είτε ακόμα και επικράτηση… Λίγους μήνες μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαλυμένος και τα ποσοστά του κινδυνεύουν να πέσουν κάτω από αυτά του ΠΑΣΟΚ.
