Περιεχόμενα
Στη διάρκεια ενός παιχνιδιού 120 λεπτών μαζί με διαδικασία των πέναλτι, υπάρχουν πολλές αποφάσεις της στιγμής που πρέπει να πάρει ένας προπονητής. Άλλες θα είναι σωστές, άλλες λανθασμένες, άλλες καταδικαστικές. Ο Παναθηναϊκός ως ομάδα 3 ετών σε επίπεδο πλάνου και νοοτροπίας, έχει εξασφαλίσει ότι μπορεί να μειώσει τις καταδικαστικές αποφάσεις και να αυξήσει τις σωστές. Η Μαρσέιγ του Μαρθελίνο που πήγε φέτος στη Μασσαλία και έστησε μια ομάδα από την αρχή, δεν είναι σε αυτό το σημείο.
Κι όταν το ματς εξελίσσεται όπως εξελίσσεται, δημιουργεί συγκεκριμένες εντυπώσεις και πεποιθήσεις στον προπονητή που έχει την ομάδα που κυριαρχεί. Ο Παναθηναϊκός την πάτησε πολλές φορές έτσι τη σεζόν που πέρασε στο πρωτάθλημα, όντας κυρίαρχος, αλλά στο τέλος χωρίς να παίρνει αυτό που του αξίζει.
Αντικειμενικά, η χθεσινή Μαρσέιγ άξιζε να κερδίσει 4-1 στην κανονική διάρκεια. Το ποδόσφαιρο όμως είναι τέτοιο άθλημα, που δεν υπάρχει απόδοση δικαιοσύνης. Μπορεί να κάνεις 10 καλές ευκαιρίες και ο αντίπαλος τερματοφύλακας να είναι σε φοβερή κατάσταση και ο δικός σου, επειδή δεν έχει δεχτεί πίεση, να φάει ένα σουτ που δεν το λες άπιαστο.
Για παράδειγμα, ο Μπρινιόλι χθες έκανε 4 αποκρούσες σε τετ α τετ ή σουτ εντός περιοχής και στην επαναφορά υπήρξαν νέα σουτ από παίκτες της Μαρσέιγ που πήγαν στα περιστέρια.
Δεν βγάζεις τον Ομπαμεγιάνγκ σε αυτό το σημείο
Η εξέλιξη του ματς λοιπόν, τύφλωσε κάπως τον Μαρθελίνο που επαναπαύτηκε και έβγαλε τον Ομπαμεγιάνγκ, ο οποίος προκάλεσε τεράστια προβλήματα στην άμυνα του ΠΑΟ. Αυτό δε συνέβη γιατί ο Παναθηναϊκός είχε κακή απόδοση σε επίπεδο αμυντικών. Συνέβη γιατί το κέντρο του ήταν ανεπαρκές αμυντικά χθες, ειδικά τα εξτρέμ που δεν κάλυπταν σωστά.
Βλέποντας ο Μαρθελίνο μια κατά κράτος επικράτηση της Μαρσέιγ, θεώρησε πως μπορεί με συντηρητικό τρόπο και αντεπιθέσεις να διαχειριστεί το ματς και να μην ρισκάρει με φουλ επιθετικό σχήμα. Ίσως να σκεφτόταν την κούραση, ίσως να μην ένιωθε ασφαλής με την ομάδα του σε αυτή τη φάση ώστε να παίζει σε φουλ ρυθμό για 90 λεπτά, ίσως να σκεφτόταν πως μπορεί να γίνει μια στραβή και να πάει το ματς στην παράταση, οπότε εκεί θα ήθελε πιο ξεκούραστους παίκτες.
Ό,τι κι αν επηρέασε τη σκέψη του, ο Παναθηναϊκός πήρε αυτοπεποίθηση σε ένα σημείο που είχε κλονιστεί η πίστη στον εαυτό του από την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, όπου 3 φορές πούλησαν τη μπάλα οι παίκτες και προσέφεραν κλασικές ευκαιρίες στους αντιπάλους.
Όμως, οι λανθασμένες αποφάσεις είναι μέρος του παιχνιδιού. Και ο ρόλος του προπονητή είναι να βλέπει το λάθος και να το διορθώνει ή, έστω, να το μακιγιάρει. Ο Μαρθελίνο προχώρησε σε ένα ακόμα πιο κραυγαλέο λάθος, που έγινε στη διαδικασία των πέναλτι.
Όχι, δεν είναι που άλλαξε τερματοφύλακα και έβαλε τον κρύο Ρούμπεν Μπλάνκο αντί του Πάου Λόπεθ. Σίγουρα δεν είναι κατανοητή απόφαση, αφού ο πρώτος δεν είναι και κανένας τρελός πεναλτάκιας.
Ο Παναθηναϊκός πήρε ψυχολικό προβάδισμα στο πρώτο κιόλας πέναλτι
Το μεγαλύτερο λάθος της Μαρσέιγ που κλείδωσε την ψυχολογική ανωτερότητα για τον Παναθηναϊκό, άρα και την αυτοπεποίθηση στα πέναλτι, ήταν η επιλογή να βαρέσει πρώτος από τη Μαρσέιγ ο Γκεντουζί.
Το έβλεπε κανείς στα μάτια του καθώς πήγαινε για την εκτέλεση, ότι δεν έχει την ψυχολογία να το κάνει. Είναι από τις φορές που τα μάτια λένε όλη την αλήθεια.
Και δεν είναι η επιλογή του Γκεντουζί. Είναι ότι πάει να βαρέσει πρώτος. Δείτε τι έκανε ο Γιοβάνοβιτς. Έβαλε να βαρέσουν οι 5 αλλαγές του με πρώτο τον Ιωαννίδη που είχε βάλει το πέναλτι στην κανονική διάρκεια. Έβαλε τους παίκτες που δεν είχαν συμμετοχή στο κακό πρώτο ημίχρονο και δεν κουβαλούσαν φόβο ή καταπόνηση.
Ο Μαρθελίνο πάει και ξεκινάει με τον Γκεντουζί που είναι ψυχικά καταβεβλημένος από το πέναλτι που έδωσε. Αν ο Γκεντουζί είχε βαρεθεί 4ος ή 5ος και το έχανε, είναι πολύ πιθανό να μην είχε γίνει τόσο καταστροφική η απώλεια του πέναλτι.
Το ότι ο Μπρινιόλι πιάνει το πρώτο πέναλτι της Μαρσέιγ, αλλάζει τους ψυχολογικούς συσχετισμούς, απελευθερώνει τους επόμενους εκτελεστές που είχε ο Παναθηναϊκός. Αν οι Μπερνάρ-Παλάσιος είχαν μεγάλο πρέπει και η Μαρσέιγ τα είχε βάλει όλα, δεν είναι βέβαιο πως θα είχαν κάνει τις ίδιες εκτελέσεις.
Αλλάζει όλη την πορεία των εκτελέσεων αυτό το πέναλτι. Ενισχύει ακόμα και το άστρο που είχε ο Παναθηναϊκός, το οποίο κορυφώνεται στο πέναλτι του Κλεϊνχέισλερ, όπου ο Μπλάνκο αποκρούει με την παλάμη και η μπάλα παίρνει τέτοια τροχιά και πάει και καρφώνεται στο απέναντι γάμα.
Είναι το καίριο, το κομβικότερο λάθος. Όλα τα προηγούμενα λάθη αποφάσεων που έκανε ο Μαρθελίνο είχαν τρόπο να διορθωθούν. Αυτό δε γινόταν να διορθωθεί. Διόλου άδικα, ο Γκεντούζι έγινε ο ευγενικός χορηγός αυτής της πρόκρισης και ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται για τη Μπράγκα γνωρίζοντας πολύ καλύτερα ποιος είναι, με εμπειρία πια στη διαχείριση των διαστημάτων που ο αντίπαλος τον πιέζει ασφυκτικά, κάτι στο οποίο δεν είχε συνηθίσει καθόλου.
