Περιεχόμενα
Στα τέλη του 1997, στα γραφεία του περιοδικού Weird NJ κατέφτασε ένα γράμμα από έναν θαυμαστή που ονομαζόταν Billy Martin. Η σύντομη επιστολή, με τίτλο «Στα Βουνά Watchung», έγραφε:
«Υπήρχε μια υποτιθέμενη τελετουργική θυσία, νομίζω, στο λατομείο Houdaille κοντά στο Springfield. Ένας σκύλος της περιοχής έφερε ένα μέρος του σώματος στο σπίτι του αφεντικού του, κάτι που οδήγησε σε έρευνα. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή απλώς ένας τοπικός μύθος…».
Στην προ-Google εποχή, οι συντάκτες στο Weird NJ προσπαθούσαν να βρουν πρόσθετες επιβεβαιωτικές πληροφορίες σχετικά με αυτό το περιστατικό. Τελικά αποφασίστηκε να τυπωθεί η επιστολή του Μάρτιν στο τεύχος #9 του Weird NJ, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.
Η εμφάνιση της επιστολής πυροδότησε μια μικρή θύελλα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αναγνωστών του Weird NJ που είχαν μεγαλώσει στην κομητεία Union κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Οι απαντήσεις άρχισαν να πλημμυρίζουν το γραφείο του Weird NJ, μία από τις οποίες τελικά έδωσε ένα όνομα στο θύμα:
«Το όνομά της ήταν Jeannette DePalma και βρέθηκε σε έναν βωμό…»
Καθώς περνούσε ο καιρός, ολοένα και περισσότερα γεγονότα γίνονταν ξεκάθαρα: Η Jeannette DePalma έκανε ότο-στοπ στο Springfield Township ένα απόγευμα του Αυγούστου του 1972, εξαφανίστηκε και αργότερα βρέθηκε νεκρή στο δάσος γύρω από το Houdaille Quarry, όταν ένας σκύλος έφερε το χέρι της πίσω στο σπίτι, στο συγκρότημα διαμερισμάτων Baltusrol Gardens.
Όταν οι συντάκτες του Weird NJ ξεκίνησαν τη δική τους έρευνα για τον ανεξήγητο θάνατο της Jeannette, αντιμετώπισαν αμέσως αντίσταση από την τοπική αστυνομία, η οποία ισχυρίστηκε ότι όλα τα αρχεία και τα στοιχεία που σχετίζονται με την υπόθεση DePalma είχαν καταστραφεί κατά τη διάρκεια της πλημμύρας από τον τυφώνα Floyd το 1999.
Σήμερα γνωρίζουμε πως αυτό δεν είναι αλήθεια.
Μετά από μια δεκαετία συνεργασίας με τον ανταποκριτή του Weird NJ, Jesse P. Pollack, ο οποίος συνέγραψε με τον Mark Moran το οριστικό βιβλίο για την υπόθεση DePalma, το 2015, Death on the Devil’s Teeth και τον ανιψιό της Jeannette, Ray, το Weird NJ απέκτησε επιτέλους αντίγραφα του αρχείου Jeannettes’s County Processes’s Office.
Έπειτα από χρόνια άρνησης από προηγούμενους εν ενεργεία εισαγγελείς, ο Pollack μπόρεσε να συμβουλευτεί τον πρώην Διευθυντή Επικοινωνιών του UCPO Mark Spivey το 2019 για να υποβάλει ένα λεπτομερές αίτημα αρχείου βάσει του Νόμου περί Ανοικτών Δημοσίων Αρχείων του New Jersey και του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας.
Μετά από σχεδόν δύο χρόνια καθυστερήσεων λόγω του COVID-19 και αλλαγών προσωπικού, το UCPO έδωσε τελικά το μεγαλύτερο μέρος του φακέλου της Jeannette DePalma στον Pollack τον Φεβρουάριο του 2021, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών από τη σκηνή του εγκλήματος που είχαν περιγραφεί προηγουμένως από ορισμένους αστυνομικούς του New Jersey ως «χαμένες».
Ενώ τα λείψανα της Jeannette έχουν αποκρυφτεί με συμπόνια από τις φωτογραφίες, η εικόνα που ζωγραφίζουν είναι πολύ σαφής. Μετά από μια προσεκτική ανασκόπηση αυτών των φωτογραφιών, το Weird NJ αισθάνεται σίγουρο ότι δεν υπήρχε «αποκρυφιστική δραστηριότητα» που να εμπλέκεται στον θάνατο της Jeannette.
Οι υποτιθέμενοι «σταυροί από ραβδιά και κλαδιά» και «φωτοστέφανο από πέτρες» που υποτίθεται ότι βρέθηκαν τοποθετημένοι γύρω από το σώμα της Jeannette απουσιάζουν εντελώς από τις φωτογραφίες του τόπου του εγκλήματος.
Επίσης απουσιάζουν οποιεσδήποτε «θυσίες ζώων» που φημολογούνταν εδώ και καιρό από τους κατοίκους της κομητείας της Ένωσης που ψιθύριζαν ότι βρίσκονταν κοντά στα ερείπια. Το πλησιέστερο αντικείμενο που μοιάζει με σταυρό που βρέθηκε κοντά στα ερείπια είναι δύο σάπια κλαδιά δέντρων που προφανώς είχαν πέσει σε αυτό το σημείο πολύ καιρό πριν η Jeanette καταλήξει εκεί. Ούτε στις φωτογραφίες φαίνονται «βέλη σκαλισμένα σε δέντρα» ή «βωμός» οποιουδήποτε είδους.
Αυτό, φυσικά, κάνει τα όσα έγραφε ο Τύπος για αυτές τις φωτογραφίες το 1972 ακόμη πιο συγκεχυμένα.
Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην έκδοση της 29ης Σεπτεμβρίου 1972 της Elizabeth Daily Journal με τίτλο «Κορίτσι θυσιάστηκε σε Ιεροτελεστία Μαγισσών;» έκανε τον ακόλουθο ισχυρισμό:
«Η έρευνα για τον θάνατο της 16χρονης JeannSette DePalma επικεντρώνεται σε στοιχεία μαύρης μαγείας και λατρείας του Σατανά. Μια ανασκόπηση των φωτογραφιών της σκηνής του θανάτου, σύμφωνα με αναφορές, οδηγεί τις αρχές να πιστεύουν ότι ο θάνατος του κοριτσιού μπορεί να είχε τη φύση της θυσίας.
Κομμάτια ξύλου, που αρχικά θεωρούνταν τυχαία στη σκηνή, φαίνονται πλέον ως σύμβολα. Ένας ερευνητής είπε ότι δύο κομμάτια ξύλου ήταν σταυρωμένα στο έδαφος πάνω από το κεφάλι της. Περισσότερο ξύλο πλαισίωνε το σώμα «σαν φέρετρο». Ένα άλλο άτομο που ήταν εκεί είπε, “Υποθέτω ότι αν έψαχνες για σημάδια, ήταν εκεί”».
Αυτό το άρθρο αποτέλεσε το πρώτο δημοσίευμα που συνέδεσε τον θάνατο της Jeannette DePalma με τη μαγεία και τον σατανισμό, αλλά ακόμη και μια περιστασιακή ματιά στο διάγραμμα του τόπου του εγκλήματος που σχεδιάστηκε από τον ερευνητή του UCPO Glenn Owens δείχνει ότι αυτά τα υποτιθέμενα «σημάδια» της «μαύρης μαγείας και λατρείας του Σατανά» είναι αδύναμα, στην καλύτερη περίπτωση.
Τα «δύο κομμάτια ξύλου σταυρωμένα στο έδαφος πάνω από το κεφάλι της» ήταν στην πραγματικότητα παράλληλα με το σώμα της Jeannette, με το δεξί της χέρι να ακουμπά στον κάθετα παράλληλο κορμό και το άλλο οριζόντιο κούτσουρο να βρίσκεται ακριβώς πέρα από το κεφάλι της. Και οι δύο κορμοί ήταν πολύ μεγαλύτεροι από ολόκληρο το σώμα της Jeannette.
Οι αναφορές για κορμούς που πλαισιώνουν το σώμα της Jeannette «σαν φέρετρο» είναι υπερβολή στην καλύτερη περίπτωση. Όπως δείχνει το διάγραμμα του Owens, τα κλαδιά έπεσαν με τρόπο που μοιάζει περίπου με ανοιχτό ορθογώνιο (και όχι με «τραπέζιο» όπως ανέφεραν άλλες εφημερίδες το 1972), αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό ήταν ένα κατάφυτο κομμάτι ξύλου, είναι πιθανώς ασφαλές να πούμε ότι στο Houdaille Quarry υπήρχαν και άλλα κοινά κλαδιά με αυτά τα σχήματα.
Η ίδια η υπερανάπτυξη είναι μια άλλη αποκάλυψη, επίσης. Για χρόνια, συνταξιούχοι ανακριτές του Springfield PD έλεγαν ξανά και ξανά στο Weird NJ ότι το σημείο όπου βρέθηκε το σώμα της Jeannette ήταν ένα «σημείο πάρτι» και ότι πιθανότατα έκανε υπερβολική δόση εκεί ενώ έκανε διασκέδαζε με αρκετούς άλλους εφήβους, οι οποίοι πιθανώς διέφυγαν υπό τον φόβο της δίωξης αντί να της παράσχουν ιατρική βοήθεια.
Οι φωτογραφίες της σκηνής του θανάτου λένε μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Το σημείο όπου ανακαλύφθηκε το σώμα της Jeannette είναι πιο κατάφυτο από ποτέ, με αμέτρητα μεγάλα φυτά και θάμνους να περιβάλλουν τα ερείπια. Κανένα στοιχείο για «πάρτι» ή οποιαδήποτε άλλη κοινωνική συγκέντρωση δεν σημειώνεται στις συνοδευτικές αποδεικτικές αναφορές ούτε φαίνεται στο πλήθος των φωτογραφιών που κυκλοφόρησαν τον Φεβρουάριο του 2021.
Προφανώς, η κυκλοφορία των φωτογραφιών είναι μνημειώδης για την οικογένεια και τους φίλους της Jeannette, αλλά και τους αναγνώστες που παρακολουθούν αυτήν την υπόθεση για δεκαετίες. Πολλά ερωτήματα έχουν πλέον απαντηθεί. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν υπήρχε κανένα απόκρυφο στοιχείο στον θάνατο της Jeannette. Τώρα ξέρουμε ότι η τσάντα της δεν βρέθηκε ποτέ. Όμως, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες αποκαλύψεις γύρω από τη συγκεκριμένη υπόθεση, έχουν προκύψει περισσότερα ερωτήματα.
Γιατί της έκλεψαν το κολιέ με τον σταυρό και το πορτοφόλι της;
Πώς πίστευε ειλικρινά κάποιος μέσα στο αστυνομικό τμήμα του Springfield ή στην Εισαγγελία της Κομητείας ότι υπήρχε ένα απόκρυφο στοιχείο σε αυτή την υπόθεση, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες του τόπου του εγκλήματος;
Γιατί τόσοι πολλοί αξιωματούχοι της αστυνομίας επέμεναν για σχεδόν μισό αιώνα ότι ο φάκελος της υπόθεσης και τα στοιχεία της Jeannette είχαν καταστραφεί το 1999 από τις πλημμύρες που προκλήθηκαν από τον τυφώνα Floyd;
Το Weird NJ δεσμεύτηκε να συνεχίσει να ερευνά αυτήν την τραγική υπόθεση το 2004 και δεν πρόκειται να σταματήσουμε να το κάνουμε. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να φέρουμε απαντήσεις και δικαιοσύνη στη Jeannette, την οικογένειά της και τη μνήμη τους.
Σε όλους εσάς που μας βοηθήσατε σε αυτό το ταξίδι το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, σας ευχαριστούμε ειλικρινά.
Μαγεία και Σατανιστές Εμπλέχτηκαν στον Θάνατο – Μυστήριο του 1972
Στο τεύχος #22 του περιοδικού Weird NJ εξετάσαμε μια ξεχασμένη ανεξιχνίαστη υπόθεση δολοφονίας από το 1972, στην οποία ανακαλύφθηκε το σώμα μιας έφηβης στην κορυφή ενός γκρεμού, ψηλά πάνω από ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο στην πόλη του Springfield (Κομητεία Union). Ομολογουμένως, εκείνη την εποχή δεν γνωρίζαμε πολλές λεπτομέρειες για την υπόθεση, εκτός από το γεγονός ότι το πτώμα βρέθηκε χάρη σε έναν σκύλο που είχε φέρει στο σπίτι του αφεντικού του έναν ανθρώπινο πήχη σε κακή αποσύνθεση.
Το χέρι και το πτώμα θα αναγνωριστεί αργότερα ότι ανήκαν στην Jeannette DePalma, μια έφηβη που ζούσε στην περιοχή και αγνοούνταν για έξι εβδομάδες. Οι λεπτομέρειες που μας τράβηξαν για πρώτη φορά στη θλιβερή ιστορία της Jeannette ήταν οι παρατεταμένες φήμες γύρω από τις πόλεις της Κομητείας Union ότι η εξαφάνιση και η επακόλουθη δολοφονία είχαν τελετουργικές προεκτάσεις.
Η απομακρυσμένη τοποθεσία στην κορυφή του λόφου όπου ανακαλύφθηκε το πτώμα λέγεται ότι ήταν διάσπαρτη με σύμβολα που σχετίζονται με τη λατρεία και το σώμα της νεαρής κοπέλας φημολογείται ότι είχε τοποθετηθεί σε έναν αυτοσχέδιο βωμό στο δάσος. Οι διάφορες εκδοχές της ιστορίας της Jeannette DePalma που είχαμε ακούσει είτε κατηγορούσαν ένα συμβούλιο μαγισσών είτε μια τοπική ομάδα σατανιστών για τον θάνατό της.
Το περίεργο που ανακαλύψαμε κατά την έρευνά μας για την υπόθεση ήταν ότι μετά από τριάντα χρόνια οι περισσότεροι άνθρωποι που θυμόντουσαν το έγκλημα ήταν ακόμα πολύ φοβισμένοι για να μιλήσουν μαζί μας για αυτό.
Όλοι όσοι ρωτήσαμε για τη δολοφονία φαινόταν να θυμούνται τις ίδιες ελάχιστες και φρικιαστικές λεπτομέρειες, αλλά κανείς δεν ήθελε να καταγραφεί ή να δημοσιευτεί το όνομά του στο άρθρο μας – συμπεριλαμβανομένου του αστυνομικού τμήματος του Springfield!
Η γενική συναίνεση των ανθρώπων που ρωτήσαμε σχετικά με τη δολοφονία της Jeannette φαινόταν ομόφωνη σε ορισμένα σημεία: ότι σχετιζόταν κατά κάποιο τρόπο με λατρεία, ότι υπήρχε αστυνομική συγκάλυψη των γεγονότων στην υπόθεση και ότι οι δολοφόνοι της Jeannette ήταν πολύ πιθανότατα ελεύθεροι.
Θα μπορούσε όμως ο θάνατος της Jeannette DePalma να αποδοθεί πραγματικά σε κάποια σκοτεινή δύναμη που δρούσε στις ήσυχες γειτονιές της προαστιακής κομητείας του Union, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ή ο χρόνος και οι φήμες απλώς παραμόρφωσαν τα γεγονότα της υπόθεσης μαζί με τον «κιτρινισμό» του εγκλήματος από τον Τύπο;
Αυτή είναι η ερώτηση που σκεφτήκαμε, αλλά δεν μπορούσαμε να απαντήσουμε στο αρχικό μας άρθρο. Μετά τη δημοσίευση αυτού του άρθρου θα είχαμε αρκετά νέα στοιχεία της υπόθεσης: Μερικά ήταν ασαφή ή αντιφατικά, άλλα ήταν απόκρυφα και άλλα εντελώς ανατριχιαστικά.
Μερικές από τις πληροφορίες ήταν προειδοποιητικές, ενώ άλλες φαινόταν να έχουν ένα απαίσιο υπόγειο ρεύμα. Τα περισσότερα δυνητικά στοιχεία ήρθαν σε εμάς ταχυδρομικώς σε απλούς λευκούς φακέλους χωρίς καμία διεύθυνση επιστροφής. Ορισμένα από τα γράμματα ήταν δακτυλογραφημένα, άλλα ήταν χειρόγραφα – όλα ήταν ανώνυμα.
Μας ήρθαν από όλη την πολιτεία, αν κρίνουμε από τις σφραγίδες του ταχυδρομείου. Μερικοί φάκελοι προέρχονταν από ανθρώπους που ζούσαν ακόμα στην περιοχή όπου συνέβη η δολοφονία, ενώ άλλοι προέρχονταν από ανθρώπους που είχαν απομακρυνθεί πριν από χρόνια, αλλά εξακολουθούσαν να θυμούνται την υπόθεση με φρίκη.
«Όχι βωμός, αλλά κορμοί γύρω από το σώμα της»
«Αυτό αφορά την ιστορία της Jeannette DePalma. Όταν βρέθηκε το σώμα της, δεν ήταν σε βωμό. Γύρω από το σώμα της υπήρχαν κούτσουρα. Πρέπει επιτέλους να ξεκουραστεί. Είμαι βέβαιος ότι κάτι εκεί έξω ή κάποιος πρέπει να μπορεί να σας δώσει περισσότερα για την υπόθεση.
Ίσως να ήταν σε άσχημη πνευματική κατάσταση, γιατί εκείνη την εποχή ακούγονταν πολλά πράγματα για Σατανικές τελετές. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας δώσω το όνομά μου, για περισσότερους από έναν λόγους». -Ανώνυμος
«”Οι Μάγισσες” σχεδίασαν τη δολοφονία»
«Ήμουν νεαρός έφηβος όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα της Jeannette DePalma και ζούσα στη διπλανή πόλη. Περίπου δύο χρόνια πριν, έγινε πολύς λόγος στο σχολείο μου για μια θρησκευτική ομάδα στη γύρω περιοχή. Ήταν γνωστή ως «Οι Μάγισσες».
Πρέπει να γνωστοποίησαν στην περιοχή ότι σχεδίαζαν να σκοτώσουν ένα παιδί την ημέρα του Halloween ή την προηγούμενη, είτε απαγάγοντας και θυσιάζοντάς το, είτε με δηλητήριο.
Θυμάμαι ότι ήμουν ανήσυχος για αυτό γιατί έκανα κόλπα εκείνες τις μέρες. Δεν διάβαζα τις εφημερίδες, αλλά γνώριζα καλά τον σκύλο που έφερε στο σπίτι το μπράτσο του κοριτσιού. Η ιστορία ήταν γνωστή, καθώς έμενα σε απόσταση τριών μιλίων από το λατομείο». -Ανώνυμος
«Τα βέλη δείχνουν το δρόμο»
«Προφανώς η μαμά μου γνώριζε τη Jeannette, επειδή η Jeannette δούλευε σε ένα κατάστημα ρούχων στο Summit με το όνομα Sealfons. Ήταν περίπου στην ίδια ηλικία, που θα έπρεπε να ήταν γύρω στα 13 ή 14.
Η μητέρα μου και μερικοί από τους φίλους της συνήθιζαν να κάνουν παρέα και να κατασκηνώνουν στο Λατομείο. Μέχρι δηλαδή να μάθουν για τον φόνο. Ο θείος μου, που ήταν αστυνομικός του Summit, ήρθε να προειδοποιήσει τη μητέρα μου να μην πηγαίνει άλλο εκεί. Από ό,τι μου είπαν, αυτές οι λεπτομέρειες δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα.
Όταν ο σκύλος έφερε το μπράτσο στο σπίτι και άρχισε η αναζήτηση για το πτώμα, βρήκαν σκαλισμένα βέλη στα δέντρα που οδηγούσαν στο σώμα. Η τοποθεσία ήταν ψηλά σε έναν βράχο. Γύρω από το σώμα της υπήρχαν νεκρά ζώα δεμένα σε δέντρα με σπάγκο και μερικά σε βάζα.
Λίγο αργότερα υπήρξαν αναφορές για ζώα που ακρωτηριάστηκαν και κρεμάστηκαν με τον ίδιο τρόπο στο Watchung Reservation, το οποίο είναι επίσης πολύ κοντά στον τόπο του εγκλήματος. Το Watchung Reservation ή το “Res” έχει αναφερθεί ότι είναι το κέντρο της δραστηριότητας λατρείας του διαβόλου εδώ και χρόνια». -Ανώνυμος
«Είδα τις Θυσίες»
«Ξέχασα και εγώ τον θάνατο της Jeannette DePalma. Αλλά δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω όλα τα περίεργα πράγματα που συνέβησαν στο Summit, στο Mountainside, στο Springfield, και για μένα, το μεγαλύτερο μέρος τους στο Watchung Reservation.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα ήταν λογικό το Springfield να κάλυπτε τη δολοφονία για να μην αμαυρώσει τη φήμη της πόλης. Ξέρω ότι η θυσία που είδαν οι φίλοι μου δεν αναφέρθηκε ποτέ ούτε δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα. Αλλά θυμάμαι, και σίγουρα το ξέρουν και αυτοί»! -Ανώνυμος
Απλώς δεν μπορώ να ξεχάσω τη Jeannette
«Ήξερα πολύ καλά τη Jeannette Depalma και ο φίλος μου έβγαινε μαζί της. Πηγαίναμε στην εκκλησία μαζί της. Ήταν μια θρησκευόμενη κοπέλα, αλλά νομίζω ότι οι γονείς της την ανάγκαζαν να πάει στην εκκλησία.
Ήταν ένα άγριο κορίτσι. Όλοι ανεβήκαμε στο σπίτι και βοηθήσαμε να την βρούμε και μιλήσαμε με τους γονείς της. Δεν νομίζω ότι ο φίλος μου, που ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί της, το ξεπέρασε ποτέ.
Ήμουν πολύ έκπληκτος που (η αστυνομία) δεν έχει τίποτα στο αρχείο για εκείνη. Είναι αστείο, η γυναίκα μου διάβασε την ιστορία και μου είπε, “Μην τολμήσεις να μπλέξεις. Είναι σατανικά πράγματα.”
Ήταν το κυρίαρχος θέμα συζήτησης στην κομητεία της Union για δύο εβδομάδες και μετά το μπουμ –– τελείωσε. Δεν συζητήθηκε ποτέ ξανά. Αυτό από μόνο του είναι πολύ τρομακτικό.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια νομίζω ότι έχω σκεφτεί αυτό το κορίτσι μόνο δύο φορές. Και ένιωσα λίγη ντροπή για τον εαυτό μου. Και μετά διάβασα το άρθρο του Weird NJ και σκέφθηκα, “Για τον Θεό, όλοι ξέχασαν τη Jeannette DePalma!”. Εκείνο το φτωχό κορίτσι». -Πλούσιος
Όπως δημοσιεύτηκε στο Weird NJ.
