Αυτό το ελληνικό φαγητό η αλήθεια είναι ότι ή το λατρεύεις ή το μισείς, για όσους όμως το γευτούν στη σωστή του μορφή, αποτελεί έναν από τους καλύτερους και πιο μερακλίδικους μεζέδες. Εμείς το είχαμε γράψει πρόσφατα κι εδώ.
Κάθε πολιτισμός έχει την κουζίνα του με τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά που δημιουργούν και τη διαφορετικότητά της.
Στην Ελλάδα έχουμε δύο δημοφιλή φαγητά που φτιάχνονται με εντόσθια: Το ένα είναι το mega hit του Πάσχα, η μαγειρίτσα και το δεύτερο το mega hit της ταβέρνας, το κοκορέτσι που ψήνεται στη σούβλα. Υπάρχουν βέβαια και άλλα πιάτα με εντόσθια, αλλά αυτά είναι τα πιο γνωστά.
To αμερικανικό περιοδικό γαστρονομίας LoveFood δημοσίευσε μία λίστα με τα πιο παράξενα φαγητά από τις ευρωπαϊκές κουζίνες, αν και υπάρχει plot twist…
Γιατί πρόκειται για μία λίστα που, ναι μεν περιλαμβάνει περίεργα φαγητά που σε ξεγελάνε όταν τα βλέπεις ή σκέφτεσαι τα συστατικά τους, αλλά όταν τα δοκιμάσεις γίνεσαι αιώνια «θαυμαστής» τους.
Και είναι λογικό πως και η ελληνική κουζίνα έχει μία θέση σε αυτή τη λίστα και μάλιστα στη 15η θέση με το κοκορέτσι.
Ο συντάκτης αναφέρει σχετικά με το φαγητό αυτό, προσπαθώντας να το περιγράψει: «Ένα πιάτο με τα εντόσθια κατσίκας ή αρνιού, το οποίο είναι τυλιγμένο σε λίπος και ψήνεται αργά στη σούβλα και ψήνεται αργά στη σούβλα, καρυκεύεται με χυμό λεμονιού, ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι και μαγειρεύεται στα κάρβουνα για μια καπνιστή γεύση.
Με τα συστατικά του κομμένα σε μικρά κομμάτια, όσοι συνήθως το αποφεύγουν μπορεί να μπουν στον πειρασμό να το δοκιμάσουν», ενώ καταλήγει: «Μην αφήσετε τα υλικά που έχει το κοκορέτσι να σας αποτρέψουν να το δοκιμάσετε».
Γιατί μπορεί η περιγραφή να σου δημιουργεί μία αναγούλα, η γεύση όμως θα σε αποζημιώσει και με το παραπάνω σε αυτό το φαγητό… Καλύτερα να το τρως, παρά να το περιγράφεις…
Το κοκορέτσι είναι ένα φαγητό με ιστορία
Πρόκειται για ένα φαγητό που η ιστορία του ξεκινάει από τους Βυζαντινούς χρόνους, με την ονομασία πλεκτήν, κοιλιόχορδα, και χορδόκοιλα, μάλιστα οι δύο τελευταίες ονομασίες διασώζονται με την έννοια του τυλιγμένου εντέρου στα ελληνικά ιδιώματα της Κέρκυρας ως τσοιλίχουρδα, της Φιλιππούπολης ως χορδόκοιλα, της Χίου ως σοιλίγουρδα, των Ποντίων ως χορδόγκοιλα, του Ζαγορίου και των Αργυράδων ως χορδή, της Θεσσαλίας ως χουρδή, της βόρειας Πελοποννήσου ως κορδιά ή κόρδα, και του Βογατσικού ως κουρδί.
Σύμφωνα με τον γλωσσολόγο και φιλόλογο κ. Μπαμπινιώτη, η ελληνική λέξη κοκορέτσι προέρχεται από την αλβανική kukurec. Σύμφωνα με τον Τουρκοαρμένιο γλωσσολόγο Σεβάν Νισανιάν, το αλβανικό kukurec είναι δάνειο που προέρχεται από το σερβοκροατικό και βουλγαρικό kukuruza, που αρχικά σήμαινε καλαμπόκι σε αυτές τις γλώσσες.
Ο Νισανιάν ισχυρίζεται επίσης ότι η ελληνική λέξη δεν προέρχεται από την αλβανική kukurec, αλλά ότι και οι δύο λέξεις είναι συγγενικές, και δανείστηκαν από τις νότιες σλαβικές γλώσσες ανεξάρτητα.
Η σχετική τουρκική λέξη kokoreç επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά το 1920 στο διήγημα Lokanta Esrarı από τον Τούρκο συγγραφέα Ομέρ Σεϊφετίν. Ο συγκεκριμένος συγγραφέας έγραψε ότι η πρώτη φορά που άκουσε για το kokoreç ήταν όταν του παρουσιάστηκε ως σπεσιαλιτέ ενός Αθηναίου που εργαζόταν σε εστιατόριο της Κωνσταντινούπολης· περιγράφηκε ως ένα ελληνικό φαγητό φτιαγμένο από λεπτά έντερα. Η τουρκική λέξη προέρχεται από την ελληνική κοκορέτσι.
