Περιεχόμενα
Θα το βαφτίσουμε κρέας, αλλά δεν θα είναι κρέας – τουλάχιστον όπως το ξέρουμε από αρχαιοτάτων χρόνων. Και τι θα ‘ναι τότε; Το μέλλον. Ολοένα προωθείται ένας εναλλακτικός τρόπος διατροφής, ο καιρός γαρ εγγύς.
«Τι θα λέγατε αν μαθαίνατε πως υπάρχει τρόπος να φάτε κρέας χωρίς να χρειάζεται να εκτρέφονται και να σκοτώνονται δισεκατομμύρια ζώα το χρόνο;», μας ρωτάνε και η αλήθεια είναι πως πολλοί θα απαντούσαν θετικά και μόνο για να αποφύγουν να λερώσουν τα χέρια τους με αίμα, ηθικά μιλώντας. Χωρίς απαραίτητα να είναι vegan ή vegetarian.
Οι βασικοί λόγοι που οδηγούν σε ένα άτυπο «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»
Αυτός ο νέος δρόμος πλασάρεται αρχικά με σημαία την κλιματική κρίση. Η κτηνοτροφία ευθύνεται για τεράστιες εκπομπές αερίων (διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο) μέσω των αποβλήτων των ζωοτροφικών μονάδων.
Έπειτα, για λόγους υγείας – να τρώμε θεωρητικά καλύτερα πράγματα, αφού θα ελέγχεται ακριβώς το πώς γίνεται, τι περιέχεται. «Θα μειωθεί επίσης ο κίνδυνος μετάδοσης ιών από τα ζώα στον άνθρωπο», ένα άλλο επιχείρημα.
Και βέβαια, είναι η ταχύτητα αφού το κρέας θα είναι έτοιμο προς κατανάλωση σε αισθητά λιγότερο χρόνο από τώρα, η εμφάνιση (θα μπορείς να του δώσεις την υφή που θέλεις), η απελευθέρωση τεράστιων καλλιεργήσιμων εκτάσεων για άλλες χρήσεις και βεβαίως, καθώς προείπαμε, η θεαματική μείωση του αριθμού των ζώων που θα οδηγούνται στα σφαγεία.
Πώς θα φτιάχνεται αυτό το νέο κρέας
Το εύλογο ερώτημα βέβαια είναι ένα: Τι πράγμα είναι αυτό που θα τρώμε και θα το αποκαλούμε κρέας; Θα είναι εργαστηρίου, μαθαίνουμε, από ανθρώπους (πρωτοπόρους;) που άρχισαν ήδη να δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στο χώρο.
«Θα μεγαλώνει απευθείας από κύτταρα ζώων. Αυτά τα προϊόντα δεν θα είναι άρα vegan ή vegetarian ή φυτικής προέλευσης – θα είναι αληθινό κρέας, απλά φτιαγμένο δίχως το ζώο. Η διαδικασία να φτιάξει κανείς καλλιεργημένο κρέας είναι παρόμοια με την παρασκευή μπύρας, αλλά αντί να καλλιεργούμε μαγιά ή μικρόβια αναπτύσσουμε ζωικά κύτταρα», για να αναπαράγουμε τα λόγια και την εξήγηση του που έδωσε μια υψηλά ιστάμενη σε εταιρεία του χώρου.
Την αφήνουμε να μας το κάνει ακόμα πιο λιανά: «Παίρνουμε ένα πολύ μικρό δείγμα από ένα ζωντανό ζώο, όπως κοτόπουλο ή αγελάδα. Εντοπίζουμε τα κύτταρα που έχουν τη δυνατότητα να πολλαπλασιαστούν, τα βάζουμε σε καθαρό και ελεγχόμενο περιβάλλον και τα τροφοδοτούμε με βασικά θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να αναπαραχθούν φυσικά. Στην ουσία, μπορούμε να αναδημιουργήσουμε τις συνθήκες που υπάρχουν φυσικά μέσα στο σώμα ενός ζώου».
Δεν έχει και τόσο νόημα να σας γεμίσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς (θα) γίνεται η δουλειά στα εργαστήρια. Ας κρατήσουμε πως είναι μια διαδικασία που μοιάζει με βιοψία με την έννοια όμως πως εν προκειμένω αναζητούνται τα καλύτερα δυνατά κύτταρα. Μετά εντοπίζονται τα συστατικά – βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και αμινοξέα – για να καταναλώσουν τα κύτταρα. Το μεγάλωμα γίνεται χρησιμοποιώντας ήδη υπάρχουσες υποδομές από φαρμακευτικές βιομηχανίες.
Η ιστορία με το κρέας του μέλλοντος τρέχει ταχύτατα, η ώρα κοντοζυγώνει
Και το ερώτημα είναι: Θα αποδεχθούμε οι καταναλωτές αυτό που θα μας σερβίρουν; Το άλλο ερώτημα είναι: Θα έχουμε άραγε επιλογή; Η ιστορία αυτή τρέχει με πολύ γοργούς ρυθμούς. Πολύ γρηγορότερα απ’ αυτό που φανταζόμαστε.
Είναι ακόμα περισσότερο ελπίδα παρά υπόσχεση, αλλά δεν μοιάζει να αργεί η ώρα που θα αλλάξει αυτός ο συσχετισμός. Η βιομηχανία αυτή είναι ήδη 10 ετών. Λίγα χρόνια μακριά από το να γίνει διαθέσιμη σε κρεοπωλεία και εστιατόρια και ίσως 20 χρόνια από το να αντικαταστήσει ένα σημαντικό ποσοστό αν όχι όλο της παραδοσιακής βιομηχανίας κρέατος.
Το πρώτο πλασάρισμα στον κόσμο είναι επικοινωνιακό. Πάει στην άκρη ο αρχικός όρος «κρέας εργαστηρίου» και προτιμώνται τα πιο σοφιστικέ «καλλιεργημένο κρέας», «κυτταρό-βασισμένο κρέας», «κρέας μη σφαγής». Είναι θέμα μάρκετινγκ. Το εργαστήριο στο μυαλό πολλών ανθρώπων είναι συνώνυμο του πειράματος. Και κανείς δεν θέλει να νιώθει πειραματόζωο.
Η γεύση πάλι, όλο και βελτιώνεται λένε αυτοί που έχουν δοκιμάσει. Αλλά ακόμα απέχει αρκετά από αυτό που ξέρουμε. Για τον επιπλέον λόγο πως η γεύση που έχει ένα κρέας είναι σύνθετο πράγμα, έχει να κάνει με το τι τρώει το ζώο, σε ποια περιοχή ζει και αρκετούς ακόμα παράγοντες.
Ήδη τα πρώτα «ΟΚ» και έρχονται κι άλλα, πολλά
Υπέρτατος στόχος είναι να καταστεί δυνατό από ένα κύτταρο και μόνο να μπορούν να παράγονται τεράστιες ποσότητες κρέατος, πέρα από κάθε φαντασία. Σιγκαπούρη και ΗΠΑ είναι οι πρώτες δύο χώρες που έχουν δώσει το «ΟΚ» για την κατανάλωση τέτοιων προϊόντων.
Πόσο θα κάνει το «κρέας» αυτό; Πώς θα αναγράφεται στις ετικέτες; Και το πιο σημαντικό: Πόσο και πώς θα μελετηθούν ενδεχόμενες μακροπρόθεσμες συνέπειες; Μην ξεχνάμε ότι παράλληλα ετοιμάζεται η σε μαζικό βαθμό παραγωγή φαγητού από έντομα και μεταλλαγμένα λαχανικά.
Ο κόσμος είναι το λιγότερο σκεπτικός, το περισσότερο φοβισμένος, ειδικά όσοι δεν θέλουν πολύ για να υιοθετήσουν μια θεωρία (συνομωσίας). Αλλά μόνο οι καθαρές εξηγήσεις θα πείσουν τον κόσμο. Η χρόνια έρευνα, τα ντοκουμέντα. Μέχρι τότε πάντως ας απολαύσουμε ένα σουβλάκι όπως το ξέρουμε και το αγαπάμε. Όσο ακόμα είναι καιρός…
Photo Credits: Gettyimages
